Edukacja i Szkolenie Zawodowe

Zadania Izb Przemysłowo-Handlowych

Główne zadania podejmowane przez każdą izbę w Niemczech w ramach szkolenia zawodowego przedstawiają się następująco:

Troska i nadzór nad kwestiami szkoleniowymi

Jednym z najważniejszych zadań izb w Niemczech jest doradzanie firmom szkolącym ludzi odnośnie problemów związanych ze szkoleniem. Kwestie te obejmują strukturę szkolenia, stosowanie pomocy naukowych, kwestie edukacyjne, psychologiczne i prawne. Jednocześnie izba doradza też praktykantom. Każdy pracodawca, który chce przyjąć praktykantów musi spełnić pewne warunki dotyczące predyspozycji do realizacji tego zadania. Aby szkolić ludzi, firma musi być w stanie zaoferować infrastrukturę, programy produkcyjne oraz usługi. Dodatkowo przeprowadzający szkolenia pracodawca oraz konkretne osoby muszą posiadać pewne osobiste, profesjonalne i pedagogiczne kwalifikacje. Izby oceniają, zarówno przed rozpoczęciem szkolenia jak i w jego trakcie, czy kwalifikacje te są obecne. Odbywa się to na zasadzie rejestru szkoleń zawodowych prowadzonego przez izby, w którym należy odnotować wszystkie umowy szkolenia zawodowego. Za doglądanie i nadzorowanie kwestii szkoleniowych odpowiadają doradcy szkoleniowy zatrudnieni w każdej z izb.

Egzaminy pośrednie i końcowe

W trakcie szkolenia, każdy praktykant musi zaliczyć egzaminy pośrednie. Celem egzaminów jest określenie poziomu, który osiągnął praktykant. Do przeprowadzania tych egzaminów izby powołują komisje egzaminacyjne. Na koniec szkolenia każdy praktykant musi zdać egzamin końcowy w celu wykazania, iż nabył on niezbędne kwalifikacje zawodowe. Do przeprowadzenia tych egzaminów izby powołują komisje egzaminacyjne składające się z co najmniej trzech członków, reprezentujących po równo pracodawców i pracowników, oraz co najmniej jednego nauczyciela ze szkoły zawodowej. Zasady obowiązujące w związku z egzaminem końcowym wydawane są przez Komisję Szkolenia Zawodowego Izby, w skład której wchodzą po równo przedstawiciele pracodawców i pracowników  oraz nauczyciel szkół zawodowych jako konsultanci. Zasady te określają warunki przyjęcia, formę egzaminu, kryteria oceniania, wydawanie świadectw egzaminacyjnych, konsekwencje naruszenia zasad oraz możliwość ponownego podejścia do egzaminu. Egzaminowane umiejętności są określone w regulaminie szkolenia. Zależnie od zawodu, sprawdzane będą umiejętności praktyczne i/lub teoretyczne. Egzamin praktyczny obejmuje próbki pracy i/lub egzaminacyjne element obrabiane. Test teoretyczny przeprowadzany jest jako egzamin pisemny i/lub ustny. Po zaliczeniu egzaminu, praktykant otrzymuje certyfikat egzaminacyjny wydawany przez stosowną izbę.

Dalsze szkolenie

Izby mogą przeprowadzić egzaminy w celu sprawdzenia wiedzy, umiejętności i doświadczenia nabytych w wyniku dalszego szkolenia. Komisje Szkolenia Zawodowego wydają specjalne przepisy regulujące przedmiot, cel, standardy, procedury i warunki dopuszczenia dla takich egzaminów. Do przeprowadzenia egzaminów izba powołuje komisje egzaminacyjne, na warunkach identycznych jak w przypadku egzaminów końcowych. Aby osiągnąć uporządkowany i jednolity system dalszego szkolenia, Federalny Minister Edukacji i Badań Naukowych może wydawać rozporządzenia regulujące egzaminy. Izby współpracują nad sformułowaniem takich przepisów poprzez wyznaczonych przez siebie ekspertów.

Przekwalifikowanie zawodowe

Izby organizują egzaminy dla osób przekwalifikowanych do innego zawodu, powołując niezbędne komisje egzaminacyjne. Jeśli egzaminy te nie są organizowane dla uznanych zawodów szkoleniowych, Komisje Szkolenia Zawodowego muszą wydać niezbędne przepisy dotyczące przedmiotu, celu, standardów, procedur oraz warunków dopuszczenia.